Για το 59o Φεστιβάλ Δημητρίων προτείνουμε μια τολμηρή οπτική γλώσσα που συντίθεται από εκατοντάδες ψηφίδες. Επιλέγουμε ως σημείο εκκίνησης τη ψηφίδα για να απεικονίσουμε το ιστορικό διηνεκές της πόλης, γεφυρώνοντας στιγμές από την πλούσια ιστορική της διαδρομή και το αποτύπωμα αυτής της κληρονομιάς στο σήμερα. Με αναφορές και οπτικά ερεθίσματα από τα σωζόμενα ψηφιδωτά στις βυζαντινές εκκλησίες και την τεχνοτροπία των έργων του Πεντζίκη, συγκροτούμε μια οπτική ταυτότητα η οποία αποτελείται από ένα σύνολο στοιχείων και όχι από ένα κεντρικό λογότυπο. Βασικό στοιχείο της πρότασής μας είναι ο κεντρικός τυπογραφικός τίτλος της διοργάνωσης [με τα αρχικά 59ΦΔΘ], ο οποίος συνδυάζεται με μια σειρά από εικονογραφήσεις με βάση το τρίπτυχο πόλη – ιστορία – άνθρωποι και από συνοδευτικά εικονίδια που οπτικοποιούν τις βασικές δράσεις του φεστιβάλ [θέατρο – μουσική – χορός – λογοτεχνία – κινηματογράφος – γαστρονομία].  Όλα τα γραφικά στοιχεία αποτελούν μέρος ενός ενιαίου και συνεκτικού οπτικού συστήματος και είναι σε θέση να υποστηρίξουν με ιδανικό τρόπο τις ανάγκες επικοινωνίας του φεστιβάλ στις διάφορες εφαρμογές σήμανσης, στα έντυπα και στα ψηφιακά μέσα. Προτείνουμε μια μεστή χρωματική παλέτα, σε αποχρώσεις κίτρινου, με αναφορές ιστορικότητας από το αρχιτεκτονικό παλίμψηστο της Μεσογείου, αλλά και του Βυζαντίου. Πρόθεσή μας είναι να δημιουργήσουμε ένα ντιζάιν που, ενώ φλερτάρει με το κλασικό, ταυτόχρονα διαβάζεται σαν ένα παζλ από το μέλλον. Πρόκειται για ένα παιχνίδι σύνθεσης και αποσύνθεσης που θέλουμε να διαχυθεί στην πόλη σηματοδοτώντας μια διάθεση ενδοσκόπησης προς την ιστορία, το παρόν και την ανθρωπογεωγραφία της πόλης, σε μια φάση μετάβασης για τον ιστορικό αυτό πολιτιστικό θεσμό.